I og med at gardane
på Ulla låg
heilt ut mot
havet, var det naturleg at ein
utnytta dei ressursane som havet kunne gje. Derfor hadde
gardbrukarane
fisket
som sin andre leveveg. Nausta er plasserte på austsida
av
Naustneset i ly for
storbåra med støer mot aust. Nausta er
plasserte i ei
rekkje. To gonger har
stormen øydelagt naustrekkja, i 1972 og 1992. Begge
gongene har
nausta blitt
sette i stand att. Det er i dag til saman 9 naust som
står att.
Dei eldste
nausta er truleg frå om lag 1650. I tillegg til at
kvar gard
hadde sitt eige
naust, hadde dei også ei saltebu der fisken var stelt
og lagra. I
dag er det
berre ei saltebu att. Eitt av dei opphavlege nausta er
borte. Dei
store nausta var
19 x 6,5 meter og gav plass til to åttringar, medan
dei små
nausta hadde plass
til to færingar. Når
Ulla-karane kom inn Ulla-sundet med båten full av
fisk, var det
om å gjere å få
fisken til lands og opp i saltebuene.
Der blei fisken verka og stelt, salta og lagt i la.
Dette var kvinnfolkarbeid. Når
tida var inne, blei fisken frakta ut på
Fiskeberga (klippene) utanfor Naustneset. Der vart fisken
lagt til
tørk. Klippfisk som var
tørka i sol og vind på
naturleg måte, var eit kvalitetsprodukt.
